Interesującym zagadnieniem, choć pozostającym nieco na boku głównego zadania, jakim jest dla mnie rekonstrukcja topografii i stosunków własnościowych w dawnym Sieradzu, jest pytanie o wymiary działek, na których stały miejskie zabudowania. Dokumenty pochodzące z XV-XVII wieku niezwykle rzadko wspominają o wymiarach działek podlegających sprzedaży lub innym transakcjom. Tymczasem badacze są przekonani, że w XIII wieku, kiedy wiele polskich miast powstało przez dokonywanie ich lokacji, wyznaczano miasta stosując się do pewnych reguł ich rozplanowywania. Wiąże się to m.in. z wyborem rozmiarów działki lokacyjnej, czyli pewnej fundamentalnej długości i szerokości, która, powtarzana, dawała początek topografii miasta. Niestety, najstarsze dokumenty rzucające światło na topografię miasta pochodzą z okresu dwieście lat po lokacji i sto lat po dużych zniszczeniach, jakie przyniósł najazd Krzyżaków z 1331 r. Z kolei najstarszy i wystarczająco szczegółowy plan miasta pochodzi z 182
Do pobrania: artykuł , tabela właścicieli działek Stosunki własnościowe ulicy Tkackiej [1] da się dość dokładnie zrekonstruować na podstawie najstarszej sieradzkiej księgi wójtowskiej, o skrajnych datach wpisów od 1432 do 1457 r. Jako pierwsza dokonała tego Urszula Sowina [2] , ja zaś przedstawiam tutaj nieco odmienną wersję tej rekonstrukcji, opartą o podobny materiał źródłowy. Omawiana ulica (po łacinie występująca jako platea textorum , a dopiero w XVI wieku przemianowana na Sukienniczą) miała swój początek w pobliżu kościoła farnego i bramy miejskiej – a więc od ulicy Wszystkich Świętych, a dochodziła do ulicy Grodzkiej. Na tym ciąg komunikacyjny raczej się nie kończył – dochodził zapewne pod sam klasztor i jego cmentarz, ale tylko ten pierwszy odcinek nosił miano ulicy Tkackiej. Rekonstrukcja układu przestrzennego tej ulicy wykonana na podstawie akt z lat 1432-1457 przedstawia Rysunek 1. Rysunek 1 . Rekonstrukcja układu przestrzennego ulicy Tkackiej w Sierad